ŞİİRLER 168 "Sen var ya sen", "Yoksa", "Sınav"

SEN VAR YA SEN

Sen var ya sen
Çok bencilsin sen
Senin için kendinden
İbaret hayat
İşte o yüzden zaten
Kopamıyorum senden
Çünkü benim için de senden
İbaret hayat

01.02.15 / İçerenköy - İstanbul
Ferit Günaydın.

YOKSA

Sapladın hançeri kalbime
İçeride çevirme bari
Bundaki de can deyip
İnsafa gel biraz
Tamam benimki de 
İş değildi hani
Ama ben yaralıyım
Müdafaa suç sayılmaz

Sende biraz kasıt var
Neden bu hırs
Bu neyin intikamı
Yoksa bütün bu savaşlar
Baş edemediğin
Karşılıklı sevdadan mı

01.02.15 / İçerenköy - İstanbul
Ferit Günaydın.

SINAV

Acı acı üstüne bindi
Ben seni mutlu edemedim
Kaçırdım elimden dizginlerini
Kalbime söz geçiremedim

Çok istedim unutmayı inan
Denedim de var gücümle
Seferber ettim bütün imkanlarımı
Hiç etmediğim kadar daha önce

Şiirlere sordum
Kalemime sarıldım
Romanlarda gezindim
Dostlarıma sığındım

Tepeden tırnağa sorguladım
Serseri umutlarımı
Yeniden hatırladım tek tek
Bütün unuttuklarımı

Aradım huzurumu
Saatlerce sokaklarda
Gelir mi dedim acaba geri
Başka başka yataklarda

Tam en emin olduğum an
Tek soruluk bir sınav gibi sen
Kaldım yine kaçamadım
Aynı cevabı vermekten

01.02.15 / İçerenköy-İstanbul
Ferit Günaydın.

ŞİİRLER 167 "Suçun var", "Beğendin mi"

SUÇUN VAR 

Daha öncesi de var bunun
İlk geçişim değil sevdadan
Ama sorsana geriye kalan
Avutmaya yetiyor mu zamanı

Bitse de kurtulsak diyorum bazen
Çok yakıyor çünkü canımı
Olsa olsa ne olur artık
Aldım zaten alacağımı

Son şansımı denedim sende
Tekerrürden ibaretmiş tarih
Yaptın sen de yapacağını
Tam dönüyor derken talih

Kendi umudumdan kendim sıkıldım
Ama senin de bunda suçun var
Sana benziyor şimdi koca bir şehir
Her sokağında adın var

01.02.15 / İçerenköy-İstanbul
Ferit Günaydın.

BEĞENDİN Mİ

Ayıramıyorum artık
Kimde kimi gördüğümü
Hepsi birbirine benziyor
Acının tadı hep aynı

Ah bu dünler yok mu
Unuturum sandıklarım
Pusu kurmuşlar meğer
Zehirlediler yarınlarımı

Bir de sen varsın tabi
Güneş sanıp taptığım
Beni ne hale getirdin
Beğendin mi yaptığını

01.02.15 / İçerenköy - İstanbul
Ferit Günaydın.

ŞİİRLER 166 "Çok utanıyorum", "Arıyorum kendimi", "Kandırmaca"

ÇOK UTANIYORUM

Çok utanıyorum
Bu kadar çok
Sevdiğim için seni
Ezip geçtiğim için
Teker teker 
Bütün prensiplerimi

İstemekten başka
Geçerli bir mazeretim
Senden bana bir adım
Bir tek kıvılcımın
Bile yokken üstelik

Kendimi ateşe verdim
Söndüremiyorum
Artıyor günden güne
Çok utanıyorum

03.02.15 / İçerenköy-İstanbul
Ferit Günaydın.

ARIYORUM KENDİMİ

Arıyorum kendimi
Yaralıydım en son
Çok uzağa gitmiş olamam

Acilen bulmalıyım 
O kadar kan kaybına
Fazla dayanamam

03.02.15 / İçerenköy-İstanbul
Ferit Günaydın.

KANDIRMACA

Ben devam ediyorum yazmaya
Okursun diye belki
Gerisi bildiğin gibi
İş güç koşturmaca

Beklentisiz üstelik
En gerçekçi hislerimle
Seninle hayallerimde
Öpüşüp koklaşmaca

Zor olmuyor desem yalan
Tek başına aşk yaşamak
Ama çift kişilik olanı da
Karşılıklı kandırmaca

01.02.15 / İçerenköy-İstanbul
Ferit Günaydın.

ŞİİRLER 165 "On beş", "Kafes"

ON BEŞ

Yazmak mı bu yoksa
Delirmek mi parça parça
Hepsini versem de
Geri alsam keşke
On beş yaşımı
Kelimelere seyirci
Çok daha iyi
Çok daha akıllı

04.02.15 / İçerenköy-İstanbul
Ferit Günaydın.

KAFES

Sen ittin beni
Yabancı kollara
Bu saatten sonrası
Aldatmaya girmez

Gün olur dönerse devran 
Düştün bir kere gözümden
Uçan kuşlar artık
Kafese girmez

03.02.15 / İçerenköy-İstanbul
Ferit Günaydın.