6 Kasım 2013 Çarşamba

ŞİİRLER 108 ( "Kalmaz","Son çağrı","Makul" )

KALMAZ
 
Gün olur devran döner
Vere vere kalmaz elde avuçta
Gençlik alaycı bir tebessüm ile
Çıkıverir birden aynada karşına

İçinden bir rüzgar eser geçer
Tepeden tırnağa ürperirsin
Sızlar kesik yerlerinden kalp
Konuşmaya bile üşenirsin

Affetmekle nefret etmek arasında
İnsanın insana ettiği en nihayetinde
Kabullenip devam etmek yoluna
Sadece gidişi olan bir trende.

30.10.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.


SON ÇAĞRI
 
Bak ellerimde can veriyor aşk
Bu artık sana son çağrım
Ne kadar daha dayanırım bilmem
Giderek daha da artıyor sancım

Benim de bir acı eşiğim var
Benim de önümde bir hayat
Ya gel devam edelim kaldığımız yerden
Ya da hakkını helal et buraya kadar

29.11.13 / İçerenköy / İstanbul.

Ferit Günaydın.
 

MAKUL

Nasıl da değişirim sen bir he desen
Değneğimi saklayıp konu aşk olunca
Makul bir adam olmayı da bilirim elbet
Bu kadar da korkma benden

Yoruldum ben de ne yollar yürüdüm
Yaşasan kaç yıl yaşarsın en fazla
Bırakıp artık bu oyunları bir kenara
Benim de ihtiyacım var durulmaya
 
29.10.13 / İçerenköy / İstanbul.
Ferit Günaydın.

Hiç yorum yok: