ŞİİRLER 99 (" Bırak bu işleri "," Cumartesi " )

BIRAK BU İŞLERİ

Bırak bu işleri
İnanmıyorum bilinçli sarf edilmiş
Hesap kitap kokan cümlelerine
Neden kilitleniyor gözlerin gözlerime
Bana dokunmak için çırpınışın niye
Beni beklemelerin kapı önlerinde
Adımın bile yüzüne yerleştirdiği gülümseme

Neden bozulur ben ağladım diye senin moralin
Benim hasta olmam seni ne ilgilendirir
Göremeyince neden panik yaparsın
Bir de acemisin ki saklayamazsın

Bırak bu işleri
Hadi ben salağım da herkes mi salak
Neden bana gelip de seni sorarlar
Sana gelip beni soracakları yerde
Yüzüne gözüne bulaşıyor çünkü
Beceremiyorsun
İnkar et istediğin kadar
Beni seviyorsun

Bırak bu işleri
Başka işlere bakalım artık
Bunca zamanı bunca enerjiyi
Sevişmeye harcasaydık
Şimdi bizden iyisi yoktu

28.03.13 - İçerenköy / İstanbul
Ferit Günaydın.


CUMARTESİ

Cumartesi bana gelsene
Ev müsait kırıştırırız
Gerildi teller iyice
Yatıştırırız

İçkiyi seversin
Ben de severmişim yeni fark ettim
Yavaştan olaya girmeden
Tokuştururuz

Mühim meseleler var konuşmamız gereken
Senin de kafanda sorular biliyorum
Gece uzun araya neler neler
Sokuştururuz

Bak nasıl rahat olacaksın
Kafadan çıkartacaksın
Sonra kendin bana soracaksın
Pazar da geleyim mi

28.03.13 - İçerenköy - İstanbul
Ferit Günaydın.
 

ŞİİRLER 98 ( "Çıkmaz","Değişim" )

ÇIKMAZ

Sen zilzurna sarhoşken aşktan
Onun için gündelik ihtiyaçtan
Zorun ne neden bu kadar
Harap ettin kendini telaştan

Zurnacının karşısında limon yer o
Aşkı çocukken masallarda duymuş
Almış ele çıkmış yola
Bir de güzel kitabına uydurmuş

Ben değil de sen dedi mi hiç
Oynaşmakla sevda olmaz
Başka bir şey düşünmez ki piç
Bu yol bir yere çıkmaz

16.07.13 İçerenköy / İstanbul
Ferit Günaydın.


DEĞİŞİM

Bana dokunmak için bile
Bir tenha arayan korkağa
Verecek bir yüreğim yok artık
İade ediyorum bütün kaçamak bakışlarını da
Sözlerin gibi onlara da
İnancım kalmadı artık

Şimdi tam değişimin vakti gelmişken
Çok uzakmışsın gözümde büyüttüğümden
Ben yelken açtım sen sığındığın limanda kal
Kalbimi senden azat ediyorum

07.03.12 İçerenköy - İstanbul
Ferit Günaydın.

ŞİİRLER 97 ( "Delikanlı","Frekans" )

DELİKANLI

Şimdi bir şişe votka olsa düşünmeden içerdim
Bir de yanımda sen olsan acımadan severdim
Kimlere nelerini verdin de bana hep amorti
Bence ben daha fazlasına değerdim

Tabi senceler benceler çok karıştı birbirine haklısın
Anladım ki sen korkularında saklısın
Sazın başka sözün başka oynamadık yerin yok
Ama inadına ben şeytan sen delikanlısın

28.06.13 / İçerenköy - İstanbul
Ferit Günaydın.


FREKANS

Sen kimsin, senden öncekiler kimdi
En fazla ne ederlerdi bendeki aşk olmasa
Hatırla kimlerin peşine düştün de
Dönüp de bakmadılar arkalarına

Frekansları karıştırdın
Ayarı bozuk radyo gibi
Dinleyemedin bir şarkıyı
Baştan sona adam gibi

02.07.13 / İçerenköy - İstanbul
Ferit Günaydın.

ŞİİRLER 96 ( "Ziyaret","Allah'a emanet")

ZİYARET

Laf arasında hep değerini bilmek lazım deriz
Ama gerçekten anladığımız an
Kaybettiğimiz zamandır

Bir daha geri gelmeyeceği gerçeği
Vurur vakit kaybetmeden acımasızca
Hiçbir hayal gücünün yaratamayacağı etkide

Az kaldı bekle
Son bir kez kalbine
Bir ziyaret gerçekleştireceğim...

05.07.13 İçerenköy / İstanbul
Ferit Günaydın


ALLAH'A EMANET

Adam bağırıyor kadın susuyor
Adam bağırıyor kadın susuyor
Telefonla konuşacaktım güya
Arkadaşım beni hiç duyamıyor

Adam bütün gün evde
Kadın düşünüyor kime gitse
Temizliğe yemeğe ütüye
Bir de akşam eve dönünce
Gece mesaisi başlıyor

Ne yapsa da olmuyor
Adam yine bağırıyor

Kadının ne anası kaldı ne bacısı
Hepsi adamdan nasibini aldı
Kadın çaresiz eli kolu bağlı
Sus dedi olmadı rica etti olmadı

Dört tane çocuk var evde
ikisi delikanlı ikisi bebe
Bebeler muhtemelen delikanlıların kucağında
Odaklanmaya çalışırken masallara
Adamın umurunda bile değil
Erkeklikten kendinden geçiyor
Bağırdıkça bağırıyor

Sonra bağırma kesiliyor
Böğürmeler başlıyor
Duvarlar kapılar masalar
Ufak çaplı bir kıyamet
Adam evden çıkıyor
Kadın Allah'a emanet

 

04.07.13 İçerenköy / İstanbul

Ferit Günaydın.