ŞİİRLER 93 ("İNTİHAR","KENDİLİĞİNDEN","YUVARLANAN TAŞ")

İNTİHAR

Dayanamıyorum kırılıyorum artık
Aynı yerden tekrar tekrar her aklıma geldiğinde
Önüme bakarım devam ederim senden öncesinden
Ben sandığından daha güçlüyüm dediğimde
Yalan söyledim

Elimden dahası gelir miydi hala düşünüyorum
Neleri aklımdan geçirip de vazgeçtim bir bilsen
Delilik birini bu kadar çok sevmek miydi
Yoksa seni bu kadar çok sevmek miydi
Karar veremedim

Gel asıl olan bizim durumumuzdur
Umumi değil şahsi uyumumuzdur
Sonu yok söküp atmadıkça kalbini yerinden
İntihar bu seni de yakacak ciğerinden
Ne yapsam bilemedim

15.05.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.


KENDİLİĞİNDEN

Vardır belki daha da ötesi derken
Kaç tane istersin yarım kalmış şiirlerden
Sayfalara sığmayacak sanıp yazmaya kalkıştığım
Sonra acıdan uyuşup göz yaşıyla yatıştığım

Ah bir bilsen ne kadar derinden
Kesip gittin her dokunduğun yerden
Yine aldandım bu defa kesmeyecek sandım
Kapanır mı dersin kendiliğinden

15.05.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.


YUVARLANAN TAŞ

Hala bir umutla
Arıyoruz itinayla
Elimizde son aşktan sağ kalanlar
Toprağını bulsa ne çiçekler açacak

Sabrın sonu selamettir
Diye diye büyüttüler hepimizi
Bulsun artık yuvarlanan taş yerini
Yoksa orta yerinden çatlayacak

13.04.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.

ŞİİRLER 92 ("...MIŞ","MİLYONDA BİRİ","HERHALDE")

...MIŞ

Bana nasıl koydu anlatamam
Senden öncekiler sen ve senden sonrakiler
Tutamadı gitti bir türlü birbirini
Elimdekilerle yüreğimdekiler

Bir aldım üç verdim üç aldım beş verdim
Kalmadı borcum derken hep yenisi çıktı
Sanırdım ki sabrım sonsuz kalbim de zaten
Yaralarını sarmaya alışıktı

Kimsenin bir yere gittiği yokmuş meğer
Köklenmiş yayılmış dallanıp budaklanmış
Senden öncekiler sen ve senden sonrakiler
Bu aşk ne sinsi bir hastalıkmış

14.02.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.


MİLYONDA BİRİ

Beni sev demedim
Seni sevdiğim kadar
Ya da onu sevdiğin kadar
Ya da ondan öncekileri
Milyonda birine razıydım
Seni sevdiğimin
Milyonda biri

10.04.12 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.


HERHALDE

Hey Allahım sabır ya sabır
Kalmadı mı hiç mi kalmadı
Ne yolları üşenmeden kat edip
Bir bana mı uğramadı

Duvarlarımı yıktım yaldızlarımı döktüm
Rütbelerimi söktüm çırılçıplak kaldım
Olmadı büründüm kılıktan kılığa
Bir türlü formülü tutturamadım

Kader deyip kabullenmeye razı değilim hiç
Sarılmalı diyorum umuda sıkı sıkı bırakmadan
Gitmeyiz herhalde en kötü ihtimalle
Aşkla son bir kez vedalaşmadan

13.02.12 / Kadıköy / İSTANBUL.

Fotoğraf : Cenk Burhan ÖZER
 

ŞİİRLER 92 ("MIŞ","MİLYONDA BİRİ","HERHALDE")






ŞİİRLER 91 ("RUHU DUYMAZ","YAKALANIŞ","ÇARPMADAN DA DURABİLİR")

RUHU DUYMAZ

Kocaman bir yalnızlık içinde
Beliriyor parça parça sureti her birinin
Hafızada eski aşkların fener alayıdır bu
Şimdi ölsem sanki hiçbirinin ruhu duymaz

Ne de çoktu aşkın sözcükleri
Bugün birine yarın öbürüne
Ve gözlerin bazı gördüklerine söylenecek söz yoktu
Yetemedim yine de hiçbirine

Ha bugün ha yarın oldu olacak derken
Kapı çalmaz oldu kimse gelmez oldu aniden
Daha yolun ne kadar da başında ah
Sanırken bir daha gerek olmaz

18.10.12 / Karaköy-Kadıköy vapuru / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.


YAKALANIŞ

Büyümüş içimdeki o çocuk
Yıllar yılı ağlaması durmayan
Hep çemberin dışında kalıp
Olanı biteni kavrayamayan

Şaşırtmıyor gibi hiçbir şey
Zamanlama biraz ters olduysa da
Senin kaderinden kaçış
Benimse yakalanış faslımda

Mutluyum huzurluyum
Kendim olabildiğim için
Senin için başladı artık
Bittiği yerde benim için

03.10.12 / İçerenköy / İSTANBUL


ÇARPMADAN DA DURABİLİR

Delirdiğimi düşünüyorum artık
Çünkü ancak bu şekilde açıklanabilir
Sözleri unuturum da gözlerin dansı
Kendine ancak aşkta yer bulabilir

Kıyma mı desem yalvarsam mı ne desem
Hacıya hocaya mı okutup üfletsem
Ne gurur kaldı ne mantık hepsini aştık
Biraz cesaret çarpmadan da durabilir

17.10.12 Ataşehir / İSTANBUL