16 Şubat 2011 Çarşamba

ŞİİRLER 74 ("Kalbimin sesi","Aşkın","Bambaşka")




KALBİMİN SESİ

Teninden ter olup süzülsem
Uyduğum ses kalbimin sesi
Rengini kırmızı seçtim
Günahın en güzel elbisesi

Uçuruver hadi bir seferde
Tut ki ömrün son gecesi

Taç giyme töreni arzuların
Uzan şöyle rahatına bak
Radar yok yollar senin
Aklını geride bırak

Korkutmak seni gayesi
Ama asla başaramayacak

11.09.10 / Eskişehir
Ferit GÜNAYDIN.


AŞKIN

Eleme beni mevcut ihtimallerden
Nadir bir fırsat olabilirim kaderinde
Delireceğini sandığın an yalnızlıktan
Ellerimi bulabilirsin ellerinde

Rüya gibi uyanınca bitmem
Kolay kolay hiçbir yere gitmem

Işığa gel bir gece yarısı
Neyim varsa senindir yarısı
Ah nasıl da can yakar acısı
Aşkın …

----------------
Ferit GÜNAYDIN.


BAMBAŞKA

Ben yazarken bambaşka bir insan oluyormuşum
Konuşurken bambaşka
Öyle diyorlar
Doğrudur

Seni seviyorum yazabilirim sayfalarca şimdi
Hatta bu aşkla açan çiçeklerden gönlümde
Ne taçlar yapar asarım şiirlerin boynuna

Bacaklarını ne kadar beğenirim bilirsin
Ama bunu sana bir kere söyleyebildim
Laf arasında şakayla karışık
Utana sıkıla
Ne güzeldi oysa seyretmek yattığım yerden
Ben dişlerimi fırçalamaya bile üşenirken
Sen onları her gece kremlerdin
O iş hiç bitmesin
O bacaklar hiç örtülmesin isterdim
Arada kafanı kaldırıp bakardın
Susardım gülümserdim

Ben yazarken bambaşka bir insan oluyormuşum
Konuşurken bambaşka
Öyle diyorlar
Doğrudur

Geçen gün yanıma geldiğinde mesela
Yararak sokaklarını İstanbul’un
Kendimi birden kollarında bulduğumda
( Buna müsaitti derecesi dostluğun )
Okşarken saçlarımı yüzümü dudaklarımı
Söz açamadım kanatlanan kuşlardan
Ne söylediysem hep havadan sudan
Sen soru sorduğundaysa kızardı yüzüm
( Yalan söylemeye hazırlanan acemi bir çocuk yüzü )
Aşktı çünkü tek diyebileceğim
Yine sustum yine gülümsedim

Ben yazarken bambaşka bir insan oluyormuşum
Konuşurken bambaşka
Öyle diyorlar
Doğrudur

Bak yine neler geliyor aklıma
Aslında aklımdan hiç çıkmayanlardan
Elime bir kalem ver önüme bir kağıt koy
Benden delisi yok
Belli olmaz belki bir gün karartıp gözümü
Verebilirim bu kağıtları sana
Okuyup bir bakış atarsın
Bambaşka bir insan olduğumu söylersin
Yazarken bambaşka
Konuşurken bambaşka
Yine susarım yine gülümserim.

10.02.2010 / İstanbul
Ferit GÜNAYDIN.

Fotoğraf "Keyfizar.com"adresinden alıntıdır, telif hakkına tabi olabilir !

Hiç yorum yok: