-
Sana sarılıp uyumak Gecenin bir vaktinde Dalgalıyken durulmak Tüm ışıklar söndüğünde Sana sarılıp uyumak Kar yağarken dışarı...
-
Neresi dersin dünyanın en yüksek yeri Dağların zirvesi yada bulutların ötesi Aşıp gitse her yere yüreğimin sesi Kısılana kadar se...
-
Birlikte geçen günlerimizi İki ile çarpmalısın Gündüzleri ayrı Geceleri ayrı saymalısın Çünkü benden iki tane vardır Biri gündü...
27 Kasım 2011 Pazar
ŞİİRLER 87 ("Kıyafetler","Seni sevesim var","Anlayamadan")
KIYAFETLER
Yok olmuyor gösteremiyor
Kıyafetler güzelliğini
Kaybediyorsun böyle
En büyük özelliğini
Ne giyersen giy
Ne takarsan tak üstüne
Benzemiyorsun sokakta hiç
Yataktaki haline
10.10.11 /İçerenköy/İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
SENİ SEVESİM VAR
Seni sevesim var ıssız bir sokakta
Sessizliğin en derin gecenin en serin
Karanlığın pelerin olduğu bir anda
Önce dudaklarını tanımak sonra ellerini
Ve çıkarmak açığa geceden cesaret alıp
Bir bir utandığın yerlerini
Ta ki gün ağarıncaya dek
Kırıp kapılarını bastırılmış duyguların
Veresim var hakkını sakladıklarının
06.09.11 /İçerenköy/İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN./Utku YUMRUKTAY.
ANLAYAMADAN
Sen farkında bile değilsin muhtemelen
Nelere yol açtığının
Benim kaderim bu ezelden
Kucağına düşmek kaçtığımın
Öğrenemiyor kalbim hiçbir şekilde
Korkarım öğrenemeyecek de bu gidişle
Kan içinden geçmeye devam ettikçe
Ve senin gibilerin soyu tükenmedikçe
Aklımın öğrendikleri ne kadar da sığ
Bunca hüsran bunca kazık durum yine aynı
Yollu olduk sanki nasıl oldu anlayamadan
Hatta zevk almaya başladık bir de bu durumdan
25.11.11/İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
Not: Görsel alıntıdır, telif haklarına tabi olabilir !
19 Kasım 2011 Cumartesi
ŞİİRLER 86 ("Kısmet","Önemli değil","Unutulmaz")
KISMET
Sınırlarımı zorluyor sendeki güzellik
Bir şey olacağı yok biliyorum artık
Tek seferlikti şansımızı denedik
O da denemekle kaldı ne yazık
Bir fark yaratırsın belki dedim ama
Kalbim için fazlasıyla tanıdıktı
Farklı noktalardan aynı sona
Adi adım yürümeye alışıktı
Sen ilk değildin yani evet
Ama ayıramıyorum hepinizi çok sevdim
Hep de bana denk geldi herhalde kısmet
Hiçbirinize elimi bile süremedim
13.11.11/İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
ÖNEMLİ DEĞİL
Neden beni bu kadar yaralıyor
O hiçbir zaman benim olmayan
Kalbim acaba neyi istiyor
Onda olup da başkasında olmayan
Anlardım yaşasaydık bir şeyler karşılıklı
Uzunmuş kısaymış çok da önemli değil
Ama o bambaşka şeylere alışıktı
Sevilmiş sevilmemiş pek de önemli değil
14.11.11 /İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
UNUTULMAZ
Alamadım dilediğimi ondan
Zorla güzellik olmaz eyvallah
Ama bilse neler geçiyor aklımdan
Hakkını verirdim alimallah
Tam yakaladım sanmıştım ki
Su gibi eriyip gitti ellerimde
Ekiverseydi ne olurdu sanki
Tohumundan bağlarıma bahçelerime
Çok zaman geçti üstünden
Az daha geçsin hatırlamaz
Ama bende işler tersinden
Yüz yıl daha yaşasam unutulmaz
13.11.11/İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
Fotoğraf : Lharie LUSCIANA/Broken Mirror
30 Ekim 2011 Pazar
ŞİİRLER 85 ("Durum vahim","Mektup","Geçmiş")
DURUM VAHİM
Korkuyorum ya biraz daha
Yaklaşıverirsem sana
Nasıl da altüst olur sonuçta
İnsan aciz değil midir
Durum vahim ama benim
Sanma bu her zamanki halim
İçimde kontrol dışı fırtınalar
İşin aslı değil midir
Başı belli de sonu nerede
Düşün bir geliriz ne hale
Fark eder mi iş işten geçince
Aşktan mıdır değil midir
29.10.11/İçerenköy/İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
MEKTUP
Gidemedim alıp da başımı bir türlü
Koyamadım da huzurla bir yastığa
Yerlerden yer evlerden ev ya da
Mevsimlerden mevsim beğendim yalnızlığa
Kıçını başını dağıtsam ne çare
İçine içine akıtsam ne çare
Asaletle rezalet arasında gide gele
Bağışıklık kazandım en alasına
Şöyle esaslı bir mektup kaleme alıp şimdi
Ya da sadece içten bir elveda
Çok klişe bir son olacak belki ama
Başı da çok mu farklıydı Allah aşkına
18.10.11/İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
GEÇMİŞ
Ben hangi birinizin gidişine yanayım
İnsaf ne olur teker teker teker gelin
Bir geceyi kaç saate sığdırayım
Biraz da uyuyayım izin verin
Döneli çok oldu zaten yolundan
O güzel güneşli günlerin filan
Bari diyorum en azından
Geçmişi temizleyelim
29.10.11/İçerenköy/İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
Fotoğraf : Cenk Burhan ÖZER
27 Eylül 2011 Salı
ŞİİRLER 84 ("Ağır","Büyük haksızlık","Kısmet")
AĞIR
Değilsiniz hiç umurumda değilsiniz
Ne gelmişi geçmişi ne bir türlü gelemeyeni
Aynısınız artık biliyorum hepiniz
Gece yatakta açıp sabah sokakta solanlar
Değil bu gelip geçici bir depresyon hali
Darılıp darılıp sarılmalar ilk gençlikte kaldı
Aslında yok bir cevabı yüreğimin soruları
Size çok ağır gelir gerizekalılar
27.09.11 / İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
BÜYÜK HAKSIZLIK
Mümkün değil senden ayrılırken
Yüzünün gülmesi birinin
İsteme bunu kimseden
Büyük haksızlık
Çünkü o muhtemelen şunu düşünüyordur
Ne kadar zor bulmak böyle birini
Ve kayıp gitmesi ellerinden
Büyük şanssızlık
Herkesin derdi aynı aslında
Direnmek bir şekilde acısına
Yakarken içini ciğerinden
Büyük aşksızlık
26.09.11 / İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
KISMET
Böyle miydim ben
Değildim elbet
Ama işte bir yerde
Her şey kısmet
Ona biraz buna biraz
Derken elde kalmadı
Bitti dediğim zaman da
Kimse inanmadı
Hiçbir şey bildiğim gibi değilmiş
Kalbim arada kaynadı gitti
Beni her şeyden çok sevecekmiş
Güldüm diye alındı gitti
25.09.11 / İçerenköy/İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
Not : Görsel telif haklarına tabi olabilir !!!
30 Ağustos 2011 Salı
ŞİİRLER 83 ("Profesyonel","Karşılaşma","Kıvılcım")
PROFESYONEL
Ah sana nasıl yazmak istiyorum
Dur durak bilmeden saatlerce
Ellerim artık kımıldayamaz
Beynim olanı biteni algılayamaz
Yani bir kalp daha fazla ağlayamaz
Noktasına gelmek fiziğe yenik düşüp
Çünkü zaten uyuyamıyorum
Nereye gitti bilmem onca tecrübe
Koskaca adamı bebek gibi küçültüp
Otomatiğe bağladım kulağım telefonda
Çalsa diyorum bu gece olmadı yarın gece
Yüzsüzüm fena halde kabul ediyorum
Ama işte yaramıyor hiçbir işe
Yani ben artık profesyonel bir aşık
Sanırım sen bahane aslında aşka aşık
Hakkını vermezsem gözüm açık giderim
Düşünme boşver beklemek benim işim
28.08.11 / Çengelköy / İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
KARŞILAŞMA
Kalbim kalbinle ilk karşılaştığında
Sanıyordum ki bir tek taş bile kalmayacak ayakta
Ne varsa bilinen geçmişe dair
Darma duman olacak yenileri yazılacak kollarında
Kalbim kalbinle son karşılaştığında
Anladım ki kapıdan bile girememişiz daha
Zaferle dönemedik seferden üstüne bir de
Kaptırdık elimizde son kalanı da
27.08.11 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
KIVILCIM
Bana bir kıvılcım ver
Sana yangın çıkartayım diyorum
Ama işte Allah'ın işi mi dersin
Kaderin dalga geçişi mi
Sağdan soldan kibrit topluyorsun
28.08.11 / Çengelköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
*Görsel telif haklarına tabi olabilir !
ŞİİRLER 82 ("Çok geç","Kalmamış")
ÇOK GEÇ
Çok şey vardı aklımda
Olmadı anlatamadım
Ne çiçekler ardı ardına
Açtı açtı yaşatamadım
Bir şeyler eksik biliyordum
Sende bulurum sanıyordum
Meğer arıza sayısızmış
Açtım açtım kapatamadım
Anladığımda çok geçti
Zehir içine işlemişti
Kalbime bıçakları acımadan
Vurdum vurdum akıtamadım
25.08.11 / İçerenköy / İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
KALMAMIŞ
Geçmişe dönük yaşamak
Değil hiç adetim
Ama yaşanmayacak gibi de
Değil be kardeşim
Takılıp kalıyor aklım
İstanbul'u otomatiğe bağladım
Ah Ankara ah sana hiç doyamadım
Döndüğümde geri
Artık ne sen eski sen
Ne de ben eski ben
İstanbul'un elinden
Ekmek yediğin belli oluyor
Diyeceksin bana
Kalmamış inancın
Ankara masallarına
25.08.11 / İçerenköy / İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
* Görsel telif haklarına tabi olabilir !
14 Ağustos 2011 Pazar
ŞİİRLER 81 ("Vicdan","Sen sustuğun zaman","Aşkım")
VİCDAN
İstemiyorum ben başka kimseyi
Ya sen olursun artık ya da hiçbiri
Geçtim gideni gelenle unutacak yaşı çoktan
Aşktan diyorum sende tık mı yok
Kim ister bu hallere düşsün
Gece ayrı gündüz ayrı sürünsün
Nasıl seyredersin böyle kaçak uzaktan
Vicdan diyorum sende hiç mi yok
13.08.11 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
SEN SUSTUĞUN ZAMAN
Sen sustuğun zaman
Devreye gözlerin girdiğinde
İşte o an yaşamak
Görünenin çok çok ötesinde
Tehlikesi bol bir macera
Denizin derinlerinde
Dalıp da çıkmak ne mümkün
Vurgun yedim defalarca
Çırpındıkça battım anladım ölebilirdim
Sussaydın biraz daha
01.08.11 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
AŞKIM
Olasılık hesabı yapmadım
Yok diyorsun ufacık bir ihtimal bile
Kırıyorsun ve çok acıtıyorsun
İçimi yeniden ve yine
Tek taraflı da olsa bu aşk
Aşkım diyeyim sana bırak
Gözler manzaranın seyrine dalsın
Bırak kalbim keyfine baksın
Yanma deme yanmışım zaten
Beslerim bu ateşi ölene dek
Alevler içinde ben, benim içimde sen
Bu artık böyle bilinecek
11.09.10 / Eskişehir
Ferit GÜNAYDIN.
11 Temmuz 2011 Pazartesi
ŞİİRLER 80 ("Silinmez","İlk" )
SİLİNMEZ
Bugün ayrılığın üçüncü günü
Toplar mıyım yine eski gücümü
Açamıyorum bir türlü uykulardan gözümü
Hatırlamasam iyiydi gülüşünü
Kaderin oyunu mu dersin
Gönlümün aptallığı mı
Sen de gün gelir anlarsın
Sana çok uzak sandığını
Gel gör ki bu anlayış
Bana pek fayda getirmez
Yazıldı deftere bir kez
Ne yapsam da silinmez
12.07.11 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
İLK
Sevmeyi ilk kimden öğrendiysen
Herkesi öyle seversin diye okudum bir yerde
Bu yüzden mi yani ben böyle
Deliler gibi adıyorum kendimi
Ölçmeden biçmeden kin nefret gütmeden
Ne kadar da çok sevmişsin beni
Alacağın olsun anne
Sonumu hiç düşünmeden…
10.07.11 / Ataşehir / İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
9 Temmuz 2011 Cumartesi
ŞİİRLER 79 ("Sen de haklısın","Kısa film")
SEN DE HAKLISIN
Anlamadım bu gidişten hiçbir şey
Pekiyi anlardım esasen halinden
Gidenin dönüp dönmeyeceğini
Ama senin sözlerin ayrı konuşuyor
Gözlerin ayrı konuşuyor
Kalbin diyor sırılsıklam aşık
Kafan diyor içim karmakarışık
Vallahi böylesine hiç denk gelmemiştim
Ya kuş olup uçtular ya döne döne pervane
Bilirdim ne kadarı gerçek ne kadarı bahane
Çakallığa da yaşın tutmuyor
Şaştım kaldım ne dediysem uymuyor
E bir dolan da gel madem sen
Olmadı bir daha tanışırız sil baştan
Çok verdim sana ağır geldi taşıyamadın
Sen de haklısın birden oldu alışamadın
Dönmezsen de ben derdime yanayım
Esaslı bir ders daha yüreğime
Yetmemiş demek az daha akıllanayım
Nasılsa alıştım küsmeye talihime
09.07.11 / Beşiktaş / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
KISA FİLM
Gece yeni başlamıştı ne çabuk sabah oldu
Ay olamaz yine mi olan oldu
Peşine düşsem yolda kalırım
Beklersem de beyhude mi yaşlanırım
Kendin geldin cama tosladın
Açtım ben de aldım içeri
Kıyamam sen pusulayı mı şaşırdın
Beni bulur zaten yönünü bilmeyeni
Gelişin ayrı hikaye gidişin ayrı hikaye
Ne kadar da artistik ne kadar da şahane
Uzun metrajını çekeceğiz sanıyordum
Kısasıyla yetineceğiz desene
09.07.11 / Beşiktaş / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
ŞİİRLER 78 ( Kusuruma bakma "Balıkçı" )
KUSURUMA BAKMA
Sana bu son yazışım
Günlerdir ağzıma bir lokma koymamışım
Birden çıkıp geliyorsun masayı donatıyorsun
Çok şaşırıyorum bir yanlışlık olmalı diyorum
Kuşkularla başlayıp umutlarla bitiriyorum
Tam elimi kaşığa atmışken tekrar geliyorsun
Kusuruma bakma diyorsun
Adresler karıştı hepsi geri gidiyor
Valla hiç önemli değil aslen
Ben de bayağı kıllanmıştım zaten
Diyorum sana ama elimde değil
Canım nasıl acıdı gözümden yaş geliyor
09.07.11 / Beşiktaş / İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
BALIKÇI
Senin elinde bir donanma var
Daha bir top bile atmamış
Yardıra yardıra gidip dalgaları
Batıra batıra gelirsin gemileri
Nasıl olsa daha çok var
Korkmazsın fırtınalardan
Ve içindeki kaptan
Bıraksan dünyayı fethedecek
Benim elimde balıkçı tekneleri
Nicedir uzaklara açılmamış
Ürke ürke gidip dalgalarla
Şükrede şükrede dönmüş seferlerden
Zaten üç beş tane kalan
Ve içimdeki kaptan
Korkuyor artık donanmalardan
09.07.11 / Beşiktaş / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
5 Temmuz 2011 Salı
ŞİİRLER 77 ("Aşk için","Meğer","Düğüm")
AŞK İÇİN
Dayanır mı kalbim şiddetine
Gözlerini meleklerden mi çaldın
İndireceksin inan yüreğime
Nerelerde saklandın
Bunca zaman ben savruldum savruldum
Açık hedef oldum kaç yerimden vuruldum
Tam diyordum ağırlaştım duruldum
Nasıl da yine inandırdın
Aşk için aşk uğruna
Yeter ki girelim niyetine
Bakma böyle durduğuma
Şaşacaksın deliliğime
03.07.11 / İçerenköy / İSTANBUL
Ferit GÜNAYDIN.
MEĞER
Sonuna geldim hikayenin sanmıştım
İyi bir finalle biter artık
Gelen giden olmaz artık
Ne kadar yanabilirse insan o kadar yanmıştım
Çarpa çarpa yol aldık
Güç bela akıllandık
Diye diye yaşarken ben başka şeyler için
Pusu kurmuş içimde aşk gününü beklemiş
Ani bir gece baskınıyla aldı yine kalelerimi
Daha da dirilmez sandıklarım henüz ölmemiş
Tuttuğum an geri geldiler ellerini
Sövdüğüm kadere şükürler olsun şimdi
Aman ne kadar da nankörmüşüm
Meğer ben kanata kanata yaralarımı
O yolları sana gelmek için yürümüşüm.
05.07.11 / İçerenköy / İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
DÜĞÜM
Tutamıyorum kendimi kusuruma bakma
Alamıyorum başımı korkulardan
Seninle hiç alakası yok aslında
Haberin bile yokken olanlardan
Ama işte ortalama aynı yollardan geçmedik mi
Derken bir daha derken bu sefer başka
Önce bulup sonra kaybetmedik mi
Sanırken hepsi uzanacak sonsuza
Kendimi kendime kilitledim
Olmadı kimseden nefret edemedim
Ama korktum çok cahilin cesaretinden
Başta herkes çok farklıydı birbirinden
Sen bana geç kaldın demeyeceğim asla
Çünkü seninle yeniden hayata döndüm
Sakın bu durumuma aldırma
Çözülecek yavaş yavaş her düğüm
06.07.11 / İçerenköy / İSTANBUL.
Ferit GÜNAYDIN.
2 Temmuz 2011 Cumartesi
ŞİİRLER 76 ("Aynamda","Acaba")
AYNAMDA
Öylece kayıp gitti yanımdan
Öğrenemeden geçenleri aklımdan
Bir yıldız gibi aniden
Konuya giremeden
Fark etmeden varlığımı bile
Çabucak bir yerlere yetişmek telaşesi ile
Hayatımda gördüğüm
En manalı gözlere rağmen
Herhangi biri sanarak kendini
Gitti öğrenemeden
Aynamda neye benzediğini
21.05.2011 / Ataşehir / İstanbul
Ferit GÜNAYDIN.
ACABA
Çıkıp gelir misin acaba
Bir ışıkla kesip bıçak gibi
Geceyi orta yerinden
Geceden bir bıçakla gelip
Beni mi kesersin yoksa
Yine aynı yerimden
Gözümü bir türlü karartamıyorum
Tartamıyorum hiç ne gider ne kalır
Daha uzun mu dayanır böyle
Yokluğunda daha çok mu acır
30.05.2011 / Kadıköy / İstanbul
Ferit GÜNAYDIN.
ŞİİRLER 75 ("Vapurda","İyi geceler","Kendimle")
VAPURDA
Bir daha baktım ona
Gerçekten o kadar güzel miydi acaba
Değişen bir şey olur muydu
Boğazda bir vapurda olmasaydık mesela
Bir daha baktım ona
İyice baktım içime çeke çeke
Kendimi kaybetmeye çok müsaittim
Bir söz etse ruhumu teslim etmeye
O kadar yakındık ki
Hani kolum koluna değdi değecek
Korktum tabi onu bilmem de
Beni kesin alevler saracak
Mütemadiyen seyredildiğini anladı
Sanki bu duruma çoktandır alışıktı
İstanbul mu onunla güzel o mu İstanbul’da
Kafamın içi karmakarışıktı
Bir daha baktım ona
Görünen buysa gerisi nasıldır acaba
Utandım sıkıldım tek kelime soramadım
Göz göze geldik birden daha fazla bakamadım.
06.06.2011 / Kadıköy / İstanbul
Ferit GÜNAYDIN.
İYİ GECELER
Daha ne kadar sürecek bu böyle
Yıllardır dön dolaş aynı yerde
Hem insanüstü bir çabayla savaşmaya çalış
Hem de kan ter içinde yaşamaya alış
Belki bir türlü kesemediğim umudumdan
Kapı çalsa da gelse elinde çiçekler
Gündüzler yine bir telaş ama sonrası takılıyor
Hiçbir işe yaramıyor iyi geceler
24.05.2011 / İçerenköy / İstanbul
Ferit GÜNAYDIN.
KENDİMLE
Başka bir aşk istiyorum
Adını duyduğumda sızlamasın içim
Azmış gibi sanki bunca yıl çektiklerim
Çok ihtiyacım varmış gibi bir de sana
Bir senmişsin gibi eksiği hayatımın
Ne işin var yüreğimin ortasında
Hem yolunu tuttun gidiyorsun
O günler geride kaldı çok
Hem dönelim geriye diyorsun
Savaşacak takatim yok
Barış istiyorum artık
Tövbe ettim toptan yeminle
Çünkü inan bana ben
Hiç bu kadar uğraşmamıştım kendimle
02.03.2011 / Ataşehir / İstanbul
Ferit GÜNAYDIN.
16 Şubat 2011 Çarşamba
ŞİİRLER 74 ("Kalbimin sesi","Aşkın","Bambaşka")
KALBİMİN SESİ
Teninden ter olup süzülsem
Uyduğum ses kalbimin sesi
Rengini kırmızı seçtim
Günahın en güzel elbisesi
Uçuruver hadi bir seferde
Tut ki ömrün son gecesi
Taç giyme töreni arzuların
Uzan şöyle rahatına bak
Radar yok yollar senin
Aklını geride bırak
Korkutmak seni gayesi
Ama asla başaramayacak
11.09.10 / Eskişehir
Ferit GÜNAYDIN.
AŞKIN
Eleme beni mevcut ihtimallerden
Nadir bir fırsat olabilirim kaderinde
Delireceğini sandığın an yalnızlıktan
Ellerimi bulabilirsin ellerinde
Rüya gibi uyanınca bitmem
Kolay kolay hiçbir yere gitmem
Işığa gel bir gece yarısı
Neyim varsa senindir yarısı
Ah nasıl da can yakar acısı
Aşkın …
----------------
Ferit GÜNAYDIN.
BAMBAŞKA
Ben yazarken bambaşka bir insan oluyormuşum
Konuşurken bambaşka
Öyle diyorlar
Doğrudur
Seni seviyorum yazabilirim sayfalarca şimdi
Hatta bu aşkla açan çiçeklerden gönlümde
Ne taçlar yapar asarım şiirlerin boynuna
Bacaklarını ne kadar beğenirim bilirsin
Ama bunu sana bir kere söyleyebildim
Laf arasında şakayla karışık
Utana sıkıla
Ne güzeldi oysa seyretmek yattığım yerden
Ben dişlerimi fırçalamaya bile üşenirken
Sen onları her gece kremlerdin
O iş hiç bitmesin
O bacaklar hiç örtülmesin isterdim
Arada kafanı kaldırıp bakardın
Susardım gülümserdim
Ben yazarken bambaşka bir insan oluyormuşum
Konuşurken bambaşka
Öyle diyorlar
Doğrudur
Geçen gün yanıma geldiğinde mesela
Yararak sokaklarını İstanbul’un
Kendimi birden kollarında bulduğumda
( Buna müsaitti derecesi dostluğun )
Okşarken saçlarımı yüzümü dudaklarımı
Söz açamadım kanatlanan kuşlardan
Ne söylediysem hep havadan sudan
Sen soru sorduğundaysa kızardı yüzüm
( Yalan söylemeye hazırlanan acemi bir çocuk yüzü )
Aşktı çünkü tek diyebileceğim
Yine sustum yine gülümsedim
Ben yazarken bambaşka bir insan oluyormuşum
Konuşurken bambaşka
Öyle diyorlar
Doğrudur
Bak yine neler geliyor aklıma
Aslında aklımdan hiç çıkmayanlardan
Elime bir kalem ver önüme bir kağıt koy
Benden delisi yok
Belli olmaz belki bir gün karartıp gözümü
Verebilirim bu kağıtları sana
Okuyup bir bakış atarsın
Bambaşka bir insan olduğumu söylersin
Yazarken bambaşka
Konuşurken bambaşka
Yine susarım yine gülümserim.
10.02.2010 / İstanbul
Ferit GÜNAYDIN.
Fotoğraf "Keyfizar.com"adresinden alıntıdır, telif hakkına tabi olabilir !
ŞİİRLER 73 ("Konuşma boşuna","Dönmeyeceğim","Ayrılalım")
KONUŞMA BOŞUNA
Aynada gördüğüm ben miyim
Yoksa hüzün mü miras bıraktığın
Bu kadar yalana değer miyim
Gözümden düşmemek için attığın
Kaybetmeden anlayamadın
Sen bu işi hiç kavrayamadın
Ah bu yaptığın bana yapılır mı
Aşkın harcına acı katılır mı
Konuşma boşuna bu saatten sonra
Senin bir lafına inanılır mı
Yaktığım ateşi söndürdün
İçimdeki çocuğu öldürdün
Kapadın kapıları teker teker
Mevsimimi kışa döndürdün
17.01.2011 / Samsun
Ferit GÜNAYDIN.
AYRILALIM
Sevgilim veda etmeye geldim
Bilirsin kolay vazgeçmezdim
Denedim her yolu denedim
Anladım değişmeyeceksin
Eledim bütün ihtimalleri
Sanma bu kararı çok kolay verdim
Bıktım ben bu aşktan
Yoruldum savaştan
Darılma sen bana
Ayrılalım yavaştan
Bıktım ben bu aşktan
Yaşanmıyor baştan
Sarılma sen bana
Ayrılalım yavaştan
25.12.2010 / Samsun
Ferit GÜNAYDIN.
DÖNMEYECEĞİM II
Dağa taşa vursan da
Çıra olup yansan da
Dualara dursan da
Dönmeyeceğim
Bu kadar da yapılmaz
Kırılır da parçalanmaz
Taze yara kaşınmaz
Dönmeyeceğim
İster pervane ol
İster divane ol
Kar etmez hiçbir bahane
Atmam ben bir daha
Atmam bir adım bile
Kapı dışarı ettiğin yüreğine
Görüşürüz dedim ama
Bekleme sen boşuna
Gitmese de hiç hoşuna
Dönmeyeceğim
19.11.2010 / Samsun
Ferit GÜNAYDIN.
Fotoğraf : Simge KOCA
(SİMGE KOCA PHOTOGRAPHY ON FACEBOOK)
ŞİİRLER 72 ("Umursamayalım","Devam","Ah","Düşünmeyecek")
UMURSAMAYALIM
Dağılan inci kolye gibi
Saçılsa ortalığa
Gizli saklı ne varsa
Bir kerede öğrenseler
Saklamasam seni
Deli gibi sevdiğimi
Saklamasan beni
Deli gibi sevdiğini
Duramazken saniye
Nasıl sessiz kalalım
Gel şu kuşları göğe
Teker teker uçuralım
Aman bu lanet yükten
Ne çektik çilesinden
Gürül gürül akan suyu
Biz nasıl durduralım
Haktan deriz haktan
Hayır gelmez yasaktan
Sorulara bakmadan
Cevapları sayalım
Umursamayalım
Umursamayalım
14.12.09 / Eskişehir
Ferit GÜNAYDIN.
DEVAM
İki ayrı odada
İki ayrı yatakta
Aynı çatı altında
Ağladık bütün gece
Yanlış anlaşılma var dedi
Aldatmadım hiç seni
Konuşmasan da yanımda yat
Tutayım ellerini
Söz geçmedi şeytana
Giremedim koynuna
Bir anda dahil oldum
Ayrılık oyununa
Gün doğar doğmaz dedim
Bu evden gideceğim
Bütün sözlerini de
Beynimden sileceğim
Kendim bile inanmadım
Oysa ki dediğime
Engel olur inşallah
Bir yol bulup gidişime
Derken sabah oldu
Gün ışığı belirdi
İki sıcak dudak
Yanağımda gezindi
Hiçbir şey olmamış gibi yine
Devam ettik kaldığımız yerden
Bahsetti uzun uzun
Beni ne çok sevdiğinden
29.09.09 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
AH
Neydi o yaşadığımız
Gelemedi sonrası
Şaşırmıştım zaten
Tutarsızdı havası
İnanasım varmış yine de
Hazırdım ya sevdaya
Kaldım yine ezbere
Bildiğim elvedaya
Şaşırma gelince kapına
Bir yaralı yüreğin ahı
Tanrı’ya havale ettim
Yoldadır postacısı
20.12.09 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
DÜŞÜNMEYECEK
Sarmış etrafını yeşiller
Gelmiş ona da yeşillenme vakti
Ölçülmez hızı damarlarındaki kanın
Akar gürül gürül sanki çağlayan gibi
Elindeki çiçek sönük kalmış yanında
Doğadan kopmuş da doğayı geçmiş
Kimine gıdım gıdım veren Tanrı
Kimine karşı ne kadar da cömertmiş
Açmış yakasını bağrını da
Dalında üzüm, gel de alma
Göğsümdeki kurşun yarası
Tam da onun yaşından kalma
Ne ara geçti ah o zamanlar
Yağmamışken henüz dağlarıma karlar
Gündelikmiş meğer bütün telaşlar
Yollarım kapanacakmış nereden bilirdim
Denizi düşünmek bile mutlu ederdi
Boğulmak değildi geçen aklımdan
Bulanmamıştı hiç sularımın rengi
Ve olmamıştım hiçbir arkadaşımdan
Şimdi durdurup desem ki
Kıymetini bil giden gelmeyecek
Çabucak büyümek hevesiyle ne dediğimi
Durup beş dakika bile düşünmeyecek
15.09.09 / Eskişehir
Ferit GÜNAYDIN.
Fotoğraf : Cenk Burhan ÖZER
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)