DENİZCİ ŞİİRİ
Beni deniz çağırır hep
Karada fazla kalamam
İlahi bir emre itaat gibi
Sebebini soramam
İçime içime akar bir ateş
İçli bir şarkı en vefalı eş
Denizden doğup denize batarken
Sırayla bir ay bir güneş
İki sigara alırım elime
Birini yakar birini atarım
Sarılıp hayalimde beline
Anlattıkça anlatırım
Gözleri bir mavi bir yeşil
Bilirim hayranlığı gençliğimedir
Çeker mi yaşlı bir adamın kahrını
Avla der kıyılarda balığını
Bazen kızar söverim geçmişine
Bazen de o kızar bana söver
Sanki suç gemideymiş gibi
Dalgalarla güverteyi döver
Ama görünmeye görsün uzaktan bir liman
Düşen bin parça olur suratından
Başlar çocuk gibi ağlanıp sızlanmaya
Karada fazla kalma, karada fazla kalma
05.07.10 / Heybeliada
Ferit GÜNAYDIN.
DENİZ VE YILDIZ
Uyuturdum seni öperek okşayarak
İstediğin aşka bir masal uydurarak
Sererdim üstüne çarşaf gibi tenimi
O ipeksi tenini nefesimle ısıtarak
Ben hiç böyle olmadım inan
Kopuyorum seni düşününce dünyadan
Bir gecede sıfırlardın kendini kollarımda
Eser kalmazdı o korkulu rüyalardan
Ama işte ne desem boş
Sen bir yıldız ben bir deniz
Ne kadar çağırsam da seni
Biliyorum birleşemeyiz
Yine de bekleyeceğim
O günü sonuna kadar hayatımın
Düşüp de göklerden koynuma
Deniz yıldızı olacağın.
07.07.10 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
UNUTMUYOR
İnsan bazen unutmak zorunda
Devam edebilmek için yoluna
Ama aşk ne kadar insafsız
Kaldığı yeri asla unutmuyor.
07.07.10 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder