OLMAZ - Şiir

Ah bu gönül sensiz

Bahçelerde güller dikensiz

Hiçbir yaz günü güneşsiz

Olmaz bir tanem olmaz

Yokluğunda hep kıştır evim

Oysa bir yıl dört mevsim

Ne yapsam da sensiz keyfim

Olmaz bir tanem olmaz

Seninle güzel bir tas çorbam

Sana koşmaktan hiç yorulmam

Teselliyi ellerde aramam

Olmaz bir tanem olmaz

Sevişelim öpüşelim koklaşalım

Her gün ilk kez gibi buluşalım

Dersen ki dokunmadan bakışalım

Olmaz bir tanem olmaz

30.08.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

ÇİFT KİŞİLİK YATAK - Şiir

Zamansızım seni düşünürken

Umursamıyorum insan icadı

Dakikalar saatler

Ne kadar kovalamış birbirini

Ama işte dünya bu

Dönüp duruyor görevine sadık

Bak yine sabah olmuş

Ve ben yine uykusuz kalmışım

Yorgunluktan sızana kadar da

Uyumayacağım

Çünkü çift kişilik yatakta

Tek başına yatılmıyor

Yokluğunu adeta

Suratıma haykırıyor

Ben bir sandalye tepesinde

Yada biraz uzanayım diye

Yığıldığım kanepede

Sızıp kalmayı tercih ediyorum

Yatağımızı sevgilim

İkimize saklıyorum

30.08.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

SEVECEKSEN - Şiir

Seveceksen derinden sev beni

Aşkın kıyısından köşesinden

Bir kez gidildi mi

Dönülmez ölümün ötesinden

Sözler yeminler

İnsana dair zaaflar

Bir gelir bir giderler

Gecelere kabuslar

Bulmaca gibi çözüldükçe

Çözülmez düğümü aşkın

Deme bana ileride

Neden böyle uzaklaştın

Benim istediğim senden

Ne istediğini bil benden

Ve dileğim her istediğini

Alamayacağını öğrenmen.

25.08.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

AZ GELİYOR - Şiir

Kalemi elime alıp alıp bıraktım

Dökemedim sözlere sana olan sevdamı

Kötü bir taklidi çünkü hislerimin

En iyi şekilde kağıda yansıyanı

Okuyan da anlamaz zaten

Bir eğlence gibi görürler şiiri

Sıkıcı zamanları renklendiren

Anlatan gerçek dışı şeyleri

Oysa yanmadan yazamaz insan

Odun gibi attım kendimi ateşine

Ve kalbime bu ateşten geçen ilham

Az geliyor artık çektiğime

17.08.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

İKİ BARDAK ÇAY - Şiir

Var mıdır daha güzeli

Sabah kalkınca yüzünü görmekten

İki bardak çayı taze ve demli

Oturup da karşılıklı içmekten

Böyle başlayan gün kötü gider mi

Güneşi sensin yüreğimin

Bırakıp da beni bir gün gider mi

Ulaşamayacağı yerlere sesimin

Aman dur bir yere gitme

Bir ömür var daha yaşayacağımız

Bırakma beni hasret günlere

Sarılıp uykulara daldığımız

13.08.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

GÜZEL - Şiir

Güzel desem ne gelir aklına

Sümbüllerin kokusu mu

Yayılmış dört bir yana

Yoksa güneşin doğuşu mu

Tertemiz bahar sabahına

Bir yaz günü geçerken

Feribotla karşıya

Gözüne şans eseri ilişen

Bir yunus da güzel midir

Peki ya aynı feribotta

Kardeşi ile kovalamaca oynarken

Duramayıp bacaklarına dolanıveren

Masum bakışlı sarı saçlı kız

Ve o küçük kızın annesi

Olabildiğince asil ve heybetli

Sanki iki çocuk doğurmamış da

El değmemiş bedeniyle

Bekliyor talibini

Daha güzeli sen evde yokken

Bahçende dolanan hamile kedi

Doğuruvermiş beş yavru birden

İçmiyor ama önüne konan sütü

Dört yavruya da içirtmiyor

Beşinci de gelmeden

En sevdiğin mevsimdir kış

Bir sabah uyandığında

Bembeyaz olmuş evlerin çatıları

Ellerinde kar topları çocuklar

Şenlendirmiş sokakları

Şömine yanıyor

Tepside kahvaltın

İki lokma önden

Olsun sigara altın

Daha da bulurum inan

Güzele dair örnekler

Nemrutta güneşin batışı derim

Çengelköy’de doğuşu

Bir körün hiç görmediği

Karısına aşık oluşu

Uzadıkça uzuyor

Okumaktan sıkılma

Bütün bunları neden

Yazdın dersen ki bana

Sevgilim bunca çaba

Sadece şunu demek için

Sen bütün bunlardan

Çok daha güzelsin.

08.08.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

GÖZLERİN - Şiir

Gözlerin olmasaydı eğer

Tutmazdım bu kahpe dünyanın elinden

Varlığında her şey yaşamaya değer

Yokluğunda uyanmak gelmiyor içimden

Gözlerin olmasaydı eğer

Okunmazdı hayat gözlerimden

Yüzümde açan bütün çiçekler

Soluyor sensizliğin kederinden

Ne geçmiş kurtarır beni ne gelecek

Umurumda da değil yarından öğrenilecek

Şu gencecik yaşımda hatırlamaya değecek

Gözlerin var sevgilim gözlerin bir tek

05.08.07 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN