Bu gece yas ilan ediyorum
Bayraklarını
yarıya indirdim kalbimin
Seni sana
emanet ediyorum
Geçemedim
önüne gidişinin
Son bir
defa gireceğim koynuna
Dolayarak
kollarımı boynuna
Dolacak
gözlerim belki boşalacak
Sen
uyurken içerleyerek kaderin oyununa
Ne kadar
gidersen git
Kalbimden
daha uzak olamazsın
Sen de
beni saran bu acıdan nasibini
Veda
ederken alacaksın
Bekliyor
olacağım seni Ankara’da
İlk
değilim son da olmayacağım sevdiğini bekleyen
Tekrar
kavuşacağımız günün tatlı rüyasıyla
Zor da
olsa gülümseyeceğim güle güle derken
13.07.08 /
Ankara
Ferit
GÜNAYDIN.