31 Mart 2008 Pazartesi

SAKINCA - Şiir


Sözler ne kadar manasız kalır gözlerinin yanında
O gözler ki tek kelime etmeden kitap yazarlar
Bakmaya doyamadığım hain bir yaz akşamında
Parıltılarını gökteki yıldızlar kıskanırlar

Teninin kokusuyla hangi çiçek yarışabilir
Baştan çıkartır insanın en imanlısını
Dengeler bozulup hatlar karışabilir
İçinde aşk varsa kim takar sakıncasını

Ellerini gören bırakır elini sevdiğinin
Hükmü kalmaz mantığın senin karşında
İnsanın en bilgesinin bile bildiğinin
Yoktur bir önemi savrulurken aşkında

31.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

30 Mart 2008 Pazar

NEREDESİN - Şiir


Başa çıkmaya çalışıyorum aşkla

Gözümde yokluğundan kalma bir yaşla
Küçük bir çocuk gibi sarılıp öpülmeye ihtiyaçla
Ellerim ellerini arıyor neredesin

Dizildi hüzünlü şarkılar ardı ardına
Varamamıştım ilk zamanlar pek o kadar farkına
Dağ olsa dayanmıyor yokluğunun kahrına
Gözlerim gözlerini arıyor neredesin

Bu yazgılar kimin işidir bilinmez
Kaderin yazdığı defterden kolay kolay silinmez
Sensizken bir bardak su bile kana kana içilmez
Bedenim bedenini arıyor neredesin

Sustum kelimelerin hayrı dokunmaz bana
Anlatmasın kimse bildiğini boşuna
Acısından ölür de geçit vermez başkasına
Yüreğim yüreğini arıyor neredesin

30.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

28 Mart 2008 Cuma

KURŞUN - Şiir



Vuruyor kurşun gibi sensizlik
Delip geçiyor yüreğimi hayalin
Hani biz bu bedeli çoktan ödemiştik
Bitmedi mi daha alacağı kaderin

Sevmiyorum yaşamayı yaralı yaralı
Ecelim gelse ölemem seni görmeden
Gözlerin vardı okyanus gibi derin ve manalı
Anlaşırdık tek bir söz bile söylemeden

Kızardı sıkıntıdan her yanı vücudumun
Ne içki keser ne sigara bu efkarı
Dünya başıma geçti yatıyorum
Gel de kaldır üzerimdeki enkazı

Vuruyor kurşun gibi sensizlik
Daha ne kadar dayanırım bilmem
Dört yanımı sardı çaresizlik
Seni görmeden de bir yere gitmem

28.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.


24 Mart 2008 Pazartesi

BÜTÜN - Şiir



Yüreğimin derinlerinde başıboş dolaşıyorsun
Güzellikte sanki meleklerle yarışıyorsun
Bir bakışınla adeta kanıma karışıyorsun
Seni bulmuşken sevgilim bırakmam asla

Güneşlere uzanacağız seninle birlikte
Yıldızlara tutunup dilekler tutacağız
Sevginin unutulduğu dünya denen çöplükte
Ruhumuzu sevgilim aşkımızla arıtacağız

Yerle bir edilmişken bütün yüksek değerler
Azınlıkta kaldık bizim gibi değiller
Biliyorum seni de paramparça ettiler
Parçalardan sevgilim bir bütün olacağız

Akıp gitse de yıllar su gibi
Yaşlanmak insanın kaderi
Elimizde taptaze bir sevgi
Kıymetini sevgilim unutmayacağız

24.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

23 Mart 2008 Pazar

TEK TARAFLI - Şiir



Bazen bir atkıdasın boynuma doladığım
Bazen bir çiçekte bahçede kokladığım
Bir dostun evi gibi geçerken uğradığım
İçimde bir yerlerde duruyorsun öylece

Sanki bütün şairler seni tanımış
Yüreğimin sesi şarkılara yazılmış
Seni bana bağlayan derin bir bakışınmış
Sensiz bütün gözler sıradan

Yüzündeki güzellik yüreğinin nakışı
Göz yaşlarım sanki nehirlerin akışı
Kabullenirim zamanla bu tek taraflı bırakışı
Ayrılık da sevda kadar olağan

23.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

20 Mart 2008 Perşembe

DEĞİL - Şiir


İçimden öyle geldiği için sevdim seni
Sen buna layık olduğun için değil
Vermeye kalksaydım sadece hak ettiğini
Acılarla yaşardın anılarla değil

Unuturum zamanla bütün yaptıklarını
Kırgınım biraz ama kızgın değil
İnkar etme yeter mantık hatalarını
Strateji savaşta olur aşkta değil

Görünüşüme fazla aldanma
Saftır yüreğim ama aptal değil
Bittin benim için başlamaya çalışma
Severken sevecektin terk ederken değil

Çözdüm bağlarını, saldım kuşlarımı
Sorunum oldun ama sonum değil
İzledim gönlümden bir bir uçuşlarını
Geçmişimi aldın ama geleceğimi değil

Yaşanacak olanın önüne geçilmiyor
Yanlışlardan öğreniyoruz doğrulardan değil
Bir yasa var ki asırlardır değişmiyor
Sen dahil hiç kimse vazgeçilmez değil

20.03.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.


ÖĞRENDİM - Şiir


Yaralarla doluyken her yanım kapanmayan
Kapanmayan kapı kalmamıştı yüzüme
Yüzüme yerleşen çizgilerde derin izler
İzler bırakmıştı hayat bulunamayan

Sana kadar keder sanırdım payıma düşen
Düşenin dostu olmazmış onu öğrendim
Öğrendim hepsini kalmadı bilmediğim derken
Derken haneme doğdun ay gibi beklemediğim

Nelere gebeymiş hayat meğer
Meğer insan bazen küllerinden doğarmış
Doğarmış mucizelerle kimi
Kimi bir saniye bile fazladan kalamazmış

20.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

13 Mart 2008 Perşembe

ŞİMDİ VAKTİDİR - Şiir



Gördüm göreceğim kadarını
Hevesim yok daha fazla kırılıp incinmeye
Ödedim hayata bütün alacağını
Kalmadı bir borcum geçip giden günlere

Şimdi vaktidir yeniden yazmanın aşkın tarifini
Anladım mümkün değil yakalamak ideal olanı
Biliyorum artık yüreğimin ne istediğini
Güçlü olsun yeter saracak kadar yaralarını

13.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.


HERKES GİBİ - Şiir


Herkes gibi olmalıymışım ben de
Daha sakin daha sıradan
Herkes gibi olursun o zaman sen de
Bendeki deliliktir seni farklı kılan

Sen değil misin kalıplara sığmam diyen
Mantıkla ararsan sevdayı zor bulursun
Kokla gülü boş ver batsın diken
En temel kuraldır bu nasıl unutursun

Anlamaya çalışma illa ki her şeyi
Ben bu dünyayı oldum olası çözemedim
Kıstım beynimde dolanan bütün sesleri
Eğildim yüreğiminkine kulak verdim

Herkes gibi olursam eğer ben
O zaman sen de sen olmayacaksın
Baktığın yönü biraz değiştirirsen
Ne demek istediğimi anlayacaksın

13.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.


10 Mart 2008 Pazartesi

DETAY - Şiir


Denize düşen yılana sarılır hesabı
Yalnızlığından kaçmak için geldin bana biliyorum
Yokmuş yaşananların hiçbir manası
Ben de adını defterden sonsuza dek siliyorum

Arama sorma yeterince dostum var
Sevgiyi de sende aramak büyük hataymış
Yağar mı hiç temmuzun ortasında kar
Sana karşı hislerim gereksiz detaymış.

10.03.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

SEN SEN SEN - Şiir



Neresi dersin dünyanın en yüksek yeri
Dağların zirvesi yada bulutların ötesi
Aşıp gitse her yere yüreğimin sesi
Kısılana kadar sen sen sen diye haykırır

Kral olacaksın deseler yedi cihana
Serilse en kıymetli hazineler ayağına
Şükredemez kalbim sahip olduğuna
Gene de sen sen sen diye haykırır

Verseler en güzel katını cennetin
Şehitlikten bile yüksek bir mertebenin
Kıyaslayamaz değerini değeriyle sevdiğinin
İlle de sen sen sen diye haykırır

10.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

DÜĞÜM - Şiir


Tamam sana karşı koymayacağım
Kurtaracağım ayaklarımı prangalardan
Öğrendiğim ne varsa unutacağım
Sıyıracağım ruhumu yaşananlardan

Getirip koyduğumda önüne bomboş bir defteri
Doldurabilecek mi sayfalarını aşkının şiiri
Çıkartıp attığımda takındığım maskeleri
Kamaştıracak mı gözlerimi yüreğinin sihiri

Garantisi yok hiçbir şeyin diyorsun
Kan damarda emanet can bedeninde
Çekip gidebilir ansızın sevdiğin biliyorsun
Bir düğüm çözülmeden kalıverir yüreğinde

10.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

HÜZÜN - Şiir

Bir derin hüzün saplandı kalbime
Şaşarsın görsen ne hale geldiğime
Aklımı oynatırcasına seni sevdiğime
Söyledim inanmadın yazsam inanır mısın

Kelimeleri kullan diyorlar en iyi yaptığın iş
Anlam kazanır belki bu hain terk ediliş
Davulun sesi uzaktan hoş gelirmiş
Kalbime sığmadın sayfalara sığar mısın

Durdurası geliyor insanın bazen yüreğini
Düşününce yarinin elleri sevdiğini
Mecnun olmuş şu garibin halini
Yaşarken anlamadın ölse anlar mısın

10.03.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.



9 Mart 2008 Pazar

PİYASA - Şiir



Denemezsen bilemezsin ezberden gidemezsin
Bir gülün kokusu kitaplarda yazmaz
Açık değilse perdeler güneşi göremezsin
Sana karşı hislerim piyasada bulunmaz

Zorlamalı sınırları yıkmak için duvarları
Kimse elini taşın altına koymazsa olmaz
Dinleme sakın çaresizliği anlatanları
Onların dünyaya hayrı dokunmadı dokunmaz

09.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

8 Mart 2008 Cumartesi

YETMİYOR BİLDİKLERİM - Şiir



Ne yapmalı da artık
Kurtulmalı senden
Sarılıp uyuduğum yastık
Gözyaşlarıma mendil
Bırakmıyor ki keseyim
Ümidimi gidenden
Yapışıp kaldı üzerime
Hasretin çok bencil

Kıyardım canıma çoktan
Farklı değil ki yaşamak
Ölümün elinden değil
Kalanın halinden korkarım
Ellerim soğuk, yüreğim buruk
Bakışlarım kaçamak
Neye yarar nefes almak
Vicdanına sorarım

Her gün bir mum gibi
Yavaş yavaş eriyorum
Gençliğimin baharında
Güneşlere hasretim
Nasıl bir cezaymış
Yıllardır çekiyorum
Bitmedi, bitmiyor
Yetmiyor bildiklerim.

08.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.


ALLAH AFFETSİN - Şiir


Çekip vursan daha iyiydi beni
Hiçbir mermi sözlerin kadar acıtmaz
Beklenmedik bir anda bitiverirdi ani
Ama böyle parça parça katlanılmaz

Seviyor musun hala diye soruyorsun utanmadan
Sevmiyorum desem inanacak mısın sanki
Zevk mi alıyorum sanıyorsun ağlamaktan
Elimde olsa seni hiç tanımazdım inan ki

Oynasa talih kötü bir oyun sana
Gelsen ömrünün baharında sonuna
Helal et hakkını ölüyorum desen bana
Ben etmem ederse Allah affetsin

08.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.

7 Mart 2008 Cuma

NEREYE KADAR - Şiir



Sensiz başlayan gecenin kaderi
Ne kalır sabahına benden geri
Darmaduman ettin bütün ümitleri
Kanadı yoksa kuş uçar mı

Beklersin beklersin geleceği yok
Bu acının böyle geçeceği yok
Ağladıkça göz yaşımın dineceği yok
Güneşi yoksa gül açar mı

Kaçarsın kendinden nereye kadar
Beni yakar ömrüm bitene kadar
Basit mi her şey göründüğü kadar
Sevdiği yoksa kalp atar mı

07.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.


3 Mart 2008 Pazartesi

DEĞİŞMEM - Şiir



Bilmezler yanındakinin uyumasını bekleyip
Karanlıkta nefesini hissetmenin zevkini
Çözemezler seni hiç sıkılmadan dinleyip
Dudağında gezinen sözlerin şifresini

Onlar artık otomatiğe bağlamış
Bugün geçer yarın kim bilir kim alır yerini
Tanrı seni bir kitaba saklamış
Her okuyan kolayca çıkartamaz özetini

Başkasının kollarında seni düşünmekten
Daha çok acıtmaz canımı şimdi gelse ölüm
Yorulmam ki ben yollarında yürümekten
Senden başka renk göremeyecek kadar körüm

Hadi küçücük bir yer ver kalbinden
Yetinirim inan fazlasını istemem
Sunsa Tanrı en güzel katını cennetinden
Sevgilim saçının tek bir teline değişmem

03.03.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.