Kendi adıma bir karar verdim mutlu olmak için
Seni sevmeyi düşündüm her
şartta ve koşulda
Bir yerden başlamak lazımdı
öğrenmek için
Yıkmayı duvarları ve yüzmeyi
derin sularda
Nasıl büyürse çocuklar ve
yeşerirse çiçekler
Nasıl dökülürse yapraklar
sonbaharda yollara
Düşler de elbet bir gün
gerçekleşmek ister
Göze alarak yitip gitmeyi
uçurumlarda
Elini tuttuğum an vazgeçerek
varlığımdan
Önemsizdi kaybedeceklerim
itibarımdan
Ne yapsam kavrayamadığım
tutarsız ahlaktan
Çok daha mühimdi gözlerinde
gördüklerim
Susadıkça yemek yemek acıktıkça
su içmek olur mu
Sana mahkum bu ruh huzuru
başkasında bulur mu
Bilinsin ben değil Tanrı yazmış
kanununu
Söylesinler aşkın gücüne karşı
durulur mu
Hürüm kendi yolumu kendim
tutarım
Madem ki bir kuşum yorulana
kadar uçarım
Varsa eğer seni sevmekten ötürü
bir günahım
Varsın olsun sevdim demek bana
yeter
29.02.08 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.