YASAK - Şiir

İstedikleri kitapta arasınlar bulamazlar

Bülbülün gül uğruna neden can verdiğini

Basit bir matematik problemi gibi çözemezler

Sana karşı olan hislerimin gizemini

Gizliden gizliye el ele tutuşmalar

Kalabalık ortamlarda şifreli konuşmalar

Bilenmiş bıçaklarıyla her an saldırıya hazır

Dört yanımızı sarmış namussuz imanlılar

Ortalama olunamaz uzlaşmaya varılamaz

Yok sayılarak bu aşk, kimseden saklanamaz

Günah da neymiş farzdır tenin tenime

Tanrı bile olsa seni bana yasaklayamaz

Böyle geldim böyle giderim dünyadan

Dönecek olsam zaten girmezdim yoluna

Bugüne kadar birikmiş bütün sevaplarımdan

Vazgeçmeye hazırım tek bir dokunuşuna

26.01.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

TAŞ - Şiir

Taş kesildi sanki kalbim

Şaşıyorum haline göz yaşı dökenin

Ne gideni getirebildim geri

Ne kırılanı tamir edebildim

Tahmin edebilir misin ne acılar çektim

Dinler misin gecelerce hiç sıkılmadan

Öğretebilir misin unutup sıfırdan sevmeyi

Ve kalabilmeyi ayakta yıkılmadan

Kırıldı dallarım, buz tuttu yapraklarım

Bu ağaç, kış için yaratılmamıştır

Ne kadar da güçlüymüş kökleri acının

Kaç zamandır gönlüm çiçek açmamıştır.

22.01.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

BAHAR - Şiir

Taş mı kesildi kalbin

Hadi gel biraz göz yaşı dökelim

Gidenleri getiremem belki ama

Kırılanları tamir edebilirim

Tahmin edebilirim ne acılar çektin

Gecelerce dinlerim seni hiç sıkılmadan

Öğretirim unutup sıfırdan sevmeyi

Ve kalabilmeyi ayakta yıkılmadan

Elbette kırılır dalların buz tutar yaprakların

Her ağaç kış için yaratılmamıştır

Ama unutma güçlüyse kökleri sevdanın

Hiçbir bahar zamanını şaşmamıştır.

22.01.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

KİRACI - Şiir

Alışkanlıklarım vardı bir zamanlar

Ne için yaşadığımı bilirdim

Sen hayatımda olduğun zamanlar

Her şeyimle senindim

Ne ara geçip gittin anlamadım

Seninle olan hiçbir güne doyamadım

Koyamadım hiçbir şeyi yerine

Bir küstüm bir daha barışamadım

Uykularım kaçtı rüyaları özledim

Işıklar hep açık yollarını gözledim

Boş odalarda yankılandı sözlerim

Dışarıdaki kalabalığa karışamadım

Dostlar sağ olsun gelip giden

Var mıdır acının sözle şifası

Canın sağ olsun mutlu isen

Ödeme kalsın kalbimin kirası

18.01.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

ANKARA - Şiir

Ankara’da deniz yok ama

Senin gözlerinde bir okyanus var

Ne zaman özlesem martıları

Gözlerim gözlerini arar

Ankara’da hava soğuktur

Gözlerinse en sıcak yaz gecesi

Sevincim sen yoksan buruktur

Hüzündür bu kentin bilmecesi

Yağmur yağmaz oldu Ankara’ya

Bilirsin susuzluk çok kötüdür

Ama senin bir damla göz yaşına

Benim yüreğimi seller götürür.

Sevmezler pek Ankara’yı yaşayanlar

Soğuk ve ruhsuz bir yer sanırlar

Suçlayamam ki ben onları

Hiçbiri seni tanımazlar.

17.01.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

ZİNCİR - Şiir

Vur zinciri kalbime

Bir ömür senin kölen olayım

Peşinden rüzgara kapılıp giden

Kopuk uçurtmalar gibi savrulayım

Bir canım daha olsa verirdim sana

Demiyorum benim olanı da al götür

Güzelliğin içinde barınmayacaksa

Neye yarar ki zaten şu ömür

Kaç yaz gelir geçer

Mevsimler birbirini kovalar

Her bahar çiçekler açar da

Hangisi senin gibi kokar

Gecenin aradığı güneşin kıskandığısın

Sanki yalan dünyanın tek anlamısın

Saklasam seni geçip giden yıllara inat

Gözlerime hep böyle bakar mısın

13.01.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.

HOŞÇA KAL - Şiir

Susmayı seçtin konuşmak varken

Bıraktın ellerimi ben tutacakken

Tam da aşkınla bulutlara uçacakken

Çakıldım kaldım dünyanın gerçeğine

Hoşça kal dedin merhaba yerine

Söz vermedim ki seni hep seveceğime

Canımdan olaydım aşkından olacağıma

Acımadın hiç baharında gençliğime

Veda ettim çoktan ışıldayan güneşe

Atıp gittin kalbimi cehennem ateşlerine

Bir ömre bedel ela gözlerine

Bakmaya doyamadım sen de hoşça kal

08.01.08 / Ankara

Ferit GÜNAYDIN.