28 Şubat 2006 Salı

MEVSİMLER - Düz Yazı

Mevsimleri gibi dünyanın kalbin de mevsimleri vardır. En deli aşkları yaşarken yaz akşamları kışlar soğuktur kalp için de. 

Rüyalar vardır karla kaplı bir kış gününde camdan dışarı bakarak kurulan. İçinde alevlenen bir kıvılcım kontrolden çıkar, yanarsın dışarıdaki soğuğa aldırmadan. Çekilir mi dersin bu buz gibi mevsim içinde aşk olmadan! 

Filizleniverir aniden tek bir sözden, bir çift güzel gözden aşk. Elinde değildir, emir büyük yerdendir. Önce tanrıdan, sonra kalptendir. Razı olursun, boyun eğersin. İnsansındır sende en nihayetinde aşkı günah bilmezsin. Tek bir söze, bir çift güzel göze dondurucu bir kış gecesinde; adını serserilik koyar, mevsimlerin yerini değiştirirsin.

28.02.06 / Ankara
Ferit GÜNAYDIN.


5 Şubat 2006 Pazar

SESİM ÇIKMIYOR - Düz Yazı



Ben aslında hep seninle konuşuyorum ama sen bunu bilmiyorsun. Çünkü ağzım yok, çünkü sesim çıkmıyor, çünkü ağzımın yerinde kalbim, sesimin yerinde gözlerim var !
Aynı şehirde de olsak, aynı evde de, aynı yatakta da yatsak yan yana, aramızdan yollar geçer sen benim dilimi çözemedikten sonra… zaman geçer o yollardan, hayat akıp gider.

Sakın beni sessizlikle suçlama, sakın ne kadar az konuşuyorsun deme bana ! Unutma ki aşk, konuşarak değil susarak yaşanır. Uçup gidebilir söz, söz kendini hiç utanmadan yalanlayabilir. Bugün beni sevinçten delirten tek bir söz yarın bir başkasına sanki daha önce hiç kimseye söylenmemiş gibi çok ustaca tekrarlanabilir. Ama ezbere alınamaz, üzerinde çalışılamaz bakışların ! Bir kez gözlerini kaçırmadan bakarsan bana, değil bir başkasına aynı şekilde bakmak; aynada kendine bile artık eskisi gibi bakamazsın !

Duymadım dersin belki, belki de gerçekten duymazsın. Bazen duysan da inanmaz ya da inanmak istemezsin. Ama susuyorsam ve sadece bakıyorsam sana ve sen hala inanmıyorum dersen gerçekten çok ayıp edersin !

05.02.06 / Antalya
Ferit GÜNAYDIN.