Bir sonucu olacak mı, son durağı var mı bindiğim otobüsün ?
Bindiğim otobüs sürüklerken beni hasretten hasrete, terminalde bekleyen
mutluluklar var mı bir yerlerde irili ufaklı ? Bulabilecek mi bunca özlem, bunca
gözyaşı, bunca sevda ( kalbime basınç yapan ) akacak bir deniz ? Var mı bir
manası gecenin yarısı şaha kalkan hüzünlerin ? Değer tabi arka planıysa her şey
güzel günlerin.
Peki ya değilse ? Kalbim ne kadar kaçar keskin nişancılarından
kahpe kaderin ? Elbet yorulur, elbet durulur, elbet vurulur beklenmedik bir anda
gayet hazırlıklı !
Ya ben gündüzleri yok yere kara
saydıysam gecelerden ? Ya ben bir daha içine bakamayacağım gözlerin
için içi parlayan gözlerimden olduysam ? Ya ben bir daha sarılamayacağım bedenin
için bedenimi başkasına haram saydıysam ?
Yok yere… özür diler mi sence gün
gelir de Tanrı benden ?
21.08.04 / Alanya
Ferit GÜNAYDIN.